Szczerze mówiąc, scenariusz wydarzeń, w jakich teraz uczestniczymy, godny jest wyobraźni kreatywnego siedmiolatka: wszyscy sobie żyli normalnie, aż tu nagle na świecie pojawił się groźny wirus i nikt nie mógł wychodzić z domu i wcale nie było szkoły i wszystkie dzieci na ziemi musiały się uczyć przez komputer, a w sklepach przez miesiąc nie było… Czytaj dalej Życie w czasach zarazy
Czas, obok akceptacji, jest źródłem największej rodzicielskiej frustracji, wymieszanej z piekącym poczuciem winy oraz całkiem sporą dawką tęsknoty za dawnymi, dobrymi czasami bezdzietności. Pamiętam, że jako młoda mama, borykająca się z problemem równowagi życiowej pomiędzy mną jako mamą a mną jako osobą oraz, rzecz jasna, przygnieciona tym nieszczęsnym poczuciem winy, że poświęcam dzieciom zbyt mało… Czytaj dalej Alfabet Mamy z DD: C jak czas
Amerykańska lekarka i autorka wielu książek o wychowaniu, Meg Meeker, często powtarza, że dziecko czy nastolatek ze zdrowej, kochającej się i wzajemnie wspierającej rodziny, nie ma powodu do buntu. Mama pamięta, że kiedy zacytowała to zdanie przy swojej najstarszej córce, która miała wtedy piętnaście czy szesnaście lat, usłyszała: O jak to dobrze! Zawsze… Czytaj dalej Alfabet Mamy z DD: B jak bunt
Coś jest takiego w człowieku, co tęskni za wędrówką w nieznane. Wystarczy widok wijącej się gdzieś w polu albo lesie drogi, ocienionej gęstym szpalerem lip czy wierzb, aby człowiek zapragnął rzucić wszystko i dać się uwieść tym zionącym tajemnicą traktom. Tolkienowski zaśpiew – „A droga wiedzie w przód i w przód, choć się zaczęła tuż… Czytaj dalej Dokąd wiedzie droga? Recenzja książek Tonke Dragt „List do króla” i „Tajemnica Dzikiego Boru”
Mama ma wrażenie, że akceptacja w dzisiejszych czasach staje się kolejną obowiązującą religią, obok ekologii, zmian klimatycznych i dobroludzizmu; jest pierwszym i najważniejszym przykazaniem współczesnego świata. Słownikowa definicja jest prosta: akceptacja (z łac. acceptatio, dosł. przyjmowanie) to uznanie, aprobata, potwierdzenie czegoś, pogodzenie się z czymś, czego nie można zmienić, uznanie czyichś cech postępowania za zgodne z… Czytaj dalej Alfabet Mamy z DD: A jak „Akceptacja”
Wiele osób pamięta słynne zdjęcie z początków Stanu Wojennego, na którym w aurze surowej zimy, w Warszawie, na tle wiszącego na frontowej ścianie kina „Moskwa” afiszu reklamującego film „Czas Apokalipsy” stoją przygotowane na każdą ewentualność czołgi Ludowego Wojska Polskiego. Nie czas tu i miejsce na dyskusje polityczne; powiem jedynie, że szacunek do polskiej armii i… Czytaj dalej Czas Apokalipsy? O książce Marii Szamot pisze Tata
Joasia i Filip w Białogórze Jakie Mamo popełniłaś błędy i wypaczenia? To jest naprawdę trudne pytanie, bo Mamy bloga czytają zarówno dużodomowe dzieci jak i szerokie grono ich znajomych, ale okej, do kilku rzeczy Mama może się przyznać publicznie, a niech tam. Jak wiadomo, wychowując dzieci nie uniknie się błędów, niestety. Mama nie jest… Czytaj dalej Gone with the wind, część 2
