Chodzą ulicami ludzie, maj przechodzą, lipiec, grudzień… Nie zwracamy na nich uwagi, zajęci swoimi pilnymi sprawami do załatwienia, troskami do zamartwiania, radościami do celebrowania. Takie zwyczajne życie. Wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami w zwyczajności. Wydaje nam się, że zwyczajność nie jest ciekawa; że te wszystkie sprawy, jakie nas zajmują są takie banalne, takie, można powiedzieć,… Czytaj dalej Między nami, po ulicy
Mama nie może się powstrzymać od zacytowania najlepszego we wszechświecie kawałka książkowego tyczącego się Mikołaja i jego tajemniczych obyczajów. Bawcie się dobrze i bądźcie grzeczni! Jeśli nawet teraz nie przyszedł, to jeszcze nic straconego, jest druga szansa. O szóstej rano u Kowalików wszyscy jeszcze spali. Za oknem było zupełnie ciemno. W ciszy rozległ się… Czytaj dalej Mikołaj był!
Mama zabiera się do pisania kolejnego posta jak przysłowiowy pies do jeża: nęci i kusi, ale kłuje, jak cholera. O czym tu pisać, myśli sobie Mama, którą dopadł blogowy kryzys połączony z jakąś twórczą niemocą (oraz grypą). Mama zastanawia się, czy nie uśpić na dłuższą chwilę swojego bloga; może po jakimś czasie wróci jej ochota… Czytaj dalej Czułość i tęsknota
Jakoś tak parę lat temu, może trzy, a może cztery, Mama trafiła w czeluściach internetu na wywiad z Jimem Caviezelem, w której to rozmowie wspomniano między innymi o gigantycznym przedsięwzięciu polegającym na stworzeniu słuchowiska z całej Biblii. Zaangażowano w projekt najlepsze nazwiska i głosy z całego Hollywood oraz dodano topowych speców od dźwiękowych efektów specjalnych… Czytaj dalej Słuchaj
Historia ta zaczyna się we Lwowie, w marcu 1920 roku. Na frontach Europy skończyła się niedawno I Wojna Światowa, półtora roku wcześniej odzyskaliśmy niepodległość, jednakże tu w Galicji i na wschodnich rubieżach III Rzeczpospolitej nadal było gorąco. Rozpoczyna się ofensywa bolszewicka na Polskę, za niecałe 4 miesiące ma miejsce Bitwa Warszawska, a Lwów będzie oblegany.… Czytaj dalej Wielki-niewielki (opowiada Tata)
Jak to miało być? Żyli długo i szczęśliwie w małym domku, otoczeni gromadką dzieci; na kuchence bulgotał obiad, a z piecyka wysnuwał się kuszący zapach ciasta. Zapach miłości. Zapach zapierającego dech szczęścia. Małe łapki rozsypujące na podłogę cukier zmieszany z mąką. Jak jest? Dwoje ludzi miotających się pomiędzy buntem a rozpaczą, między nadzieją a apatią.… Czytaj dalej Kiedy nie jest tak, jak miało być
Wakacje co prawda odeszły w siną dal, ale mentalnie Mama nadal tkwi co najmniej jedną nogą w wakacyjnym klimacie. Tegoroczne wakacje były takie inne, takie – przez tą swoją inność – egzotyczne, że Mama nieustannie obraca każdy ich dzień w swojej głowie. Mama przy tym spieszy dodać, że egzotyka w wydaniu Dużego Domu to żadna… Czytaj dalej Jesteśmy na wczasach
