Lanckorona, lipiec 1998 – Mamo, Mamo, jak to było, kiedy miałaś małe dzieci? Miałaś duży dom? Duże mieszkanie? Duży porządek? Takie pytania zasypują ostatnio Mamowe instagramy i fesjbuki. Coś jest w nas takiego, że kochamy opowieści z dawnych lat i Mama, dosyć niespodziewanie, ze zdumioną uciechą odnalazła się była w grupie seniorów, co to „patrzcie,… Czytaj dalej Gone with the wind
Wakacje co prawda odeszły w siną dal, ale mentalnie Mama nadal tkwi co najmniej jedną nogą w wakacyjnym klimacie. Tegoroczne wakacje były takie inne, takie – przez tą swoją inność – egzotyczne, że Mama nieustannie obraca każdy ich dzień w swojej głowie. Mama przy tym spieszy dodać, że egzotyka w wydaniu Dużego Domu to żadna… Czytaj dalej Jesteśmy na wczasach
Siedzi sobie Mama nad kawą i ciasteczkami, wokół cisza i jesień. Co kryje się za tym hyggelig stwierdzeniem? Duży Dom opustoszał. Mama ma niejasne wrażenie rozdwojenia jaźni; jakby siedziała w kinie, oglądając dokument typu the making of movie. Film, który przesuwa się przed Mamy oczami jest jakby z jej życia, a przecież bohaterami są… Czytaj dalej Nad kawą i ciasteczkami
Od czego Mama ma zacząć? Dnie przepływają Mamie pomiędzy palcami jak rwący potok wody. Mama może nie do końca daje się porwać prądowi, ale ledwo się trzyma, kurczowo wczepiona w rosnące na brzegu zielsko. Istny kalejdoskop ludzi, wydarzeń i spraw do załatwienia sprawił, że Mama postanowiła wybrać i zatrzymać pewne priorytety, a reszta spraw niech sobie… Czytaj dalej Resume
Mama cierpi na nadmiar bodźców. Świat dookoła nagle zrobił się nie do ogarnięcia, jakby ni stąd ni zowąd zapadł na adhd. Wielopokoleniowa rodzina jest cudowna, ale czasem jakby zbyt wszechogarniająca. Mama wie, że jest złą, złą, złą blogerką, bo nie trzyma żadnych terminów ani umów zawartych z samą sobą. Mama jest też złą, złą, złą… Czytaj dalej ADHD
Mama w ostatnim tygodniu po raz kolejny przekroczyła bolesną cezurę pięćdziesiątki i jak zawsze z tej okazji oddała się nostalgicznym refleksjom nad upływającym czasem. Jakby nie patrzeć, człowiek żyje już ponad pół wieku, a ciągle jakby na początku drogi. Ni stąd ni zowąd dzieci stają się powoli człowieka równolatkami – dopiero co, wczoraj… Czytaj dalej Hibernacja
Zabieram się do pisania i zabieram…Trudny czas, smutny tydzień. Stoimy po dwóch stronach jakiejś ogromnej przepaści – jak to możliwe? Jak to się stało, że chociaż wyrastamy z tego samego korzenia, nie potrafimy się zrozumieć, porozumieć. Jedna ławka, podróże rzeźnią do Zakopanego, spacery po nocnym Krakowie w poszukiwaniu Zaczarowanej Dorożki – srebrne dachy Krakowa jak… Czytaj dalej Trendsetting
