A to tylko zdyszane kilka zdjęć wieńca adwentowego. Mama wybrała się do lasu po mech i suche kwiaty nawłoci, a po jagody do własnego ogródka. Wieniec mamy sztuczny już od kilku lat, stanowi bazę do której Mama dodaje tylko żywe gałązki bluszczu, listki i jagody holly, szyszki i co tam jeszcze przyjdzie Mamie do głowy.… Czytaj dalej Podgląd
Kochane hobbitki, kochani hobbici dotarliśmy do Środzimia. Zagrzebani w swoich norkach, dobrze opatrzonych przed zimnem, chętnie siegający do zgromadzonych latem i jesienią zapasów, odliczamy dni do nieco cieplejszej pory roku. Póki co, mamy jednak środek zimy. Święta minęły, karnawał się kończy, smażymy ostatnie zapustne pączki…i czekamy przednówka. A tymczasem śnieg poprósza, mrozek trzyma, a za… Czytaj dalej Śródzimie
Życie toczy się w kuchni. Właściwie dom mógłby składać się wyłącznie z ogromniastej kuchni z gigantycznym stołem, na którym robi się wszystko. Jeśli nasz dom ma serce, to bije ono gdzieś pomiędzy wyspą z gotującym się obiadem a wiecznie nagrzanym i pachnącym piecykiem. Niezawodni uczeni amerykańscy (cóż świat począłby bez nich?!) odkryli, że im więcej… Czytaj dalej Kuchenne opowieści
Każdy ma jakieś duże, kompletnie absurdalne marzenie; każdy czasem śni o niebieskich migdałach. Nawet w dobie samospełniających się życzeń, pośród akwenów pełnych złotych rybek – jest w człowieku miejsce na tęsknotę. Nasze marzenie nazywa się Lublewo. Malutka wioseczka na Pomorzu; kropeczka otoczona polami, obrzeżona lasami, za którymi huczy wielkie, szare, zimne morze. Śród takich… Czytaj dalej Niebieskie Migdały
Wpis ten jest owocem upomnienia, jakiego udzieliło mi kilkoro z moich czytelników. – Nazywasz się – powiadają – Mamą z Dużego Brązowego Domu, a gdzie ten dom jest? Nie widać go nigdzie w twoich postach, a jest wszak współbohaterem tytułowym. No tak, co racja, to racja. Przedstawiam wam więc mój kochany dom. Urodził się sześć… Czytaj dalej O Dużym Brązowym Domu
